بوتاکس یک پروتئین خالص طبیعی است که در دوز بسیار پایین تجویز می شود. تاثیر بوتاکس معمولا محدود به ناحیه تزریق شده می شود و به جاهای دیگر بدن سرایت نمی کند. بوتاکس توسط سازمان غذا و داروی آمریکا تایید شده است و کاربرد کلینیکی بیست ساله آن بی خطر بودن آن را به اثبات رسانده است.

امروزه در کشورهای اروپایی از ترکیبات تزریقی متعددی جهت رفع چروک یا افزایش حجم اعضای بدن استفاده می شود که متاسفانه در جامعه ما اطلاعات محدودی در این باره وجود دارد. به اختصار باید گفت که این نوع ترکیبات به دو دسته کلی تقسیم می شوند:

ترکیبات فلج کننده؛ که با فلج کردن عضلات پیشانی یا دور چشم، اسپاسم آن ناحیه را رفع می کنند و مانع از انقباض عضلات می شوند، بنابراین باعث رفع چروک و گاه بالا بردن ابروها می شوند و طول اثرشان بین 3 تا 6 ماه می باشد.

بوتاکس نام اختصاری سم بوتولیسم است. تزریق مقدار کمی از این ماده بطور مستقیم در ماهیچه فعالیت آن را کم کرده و خطوطی را که نتیجه پرکاری آن روی صورت به وجود می آید از بین می برد در نتیجه صورت جوان تر و شاداب تر به نظر می رسد. یک روش سریع و نسبتا غیر تهاجمی است.

برای درمان چروکهای پیشانی و کنار چشم ها (در مناطقی که حرکت عضلانی ضروری نیست) میتوان از بوتاکس استفاده کرد تا از پیشرفت و ایجاد چروکها جلوگیری شود.

هم اکنون بوتاکس در آمریکا روشی است که بیشترین استفاده را از نظر زیباسازی صورت دارد و هنرپیشه های هالیوودی بیشترین مصرف کنندگان این ماده هستند.

ترکیبات پُرکننده؛ که با پرکردن شیارها باعث پرشدن چروک ها مثل پرکردن خط خنده، رفع لاغری دست و صورت، گودی زیر چشم ها، افزایش حجم لب، گونه، چانه و نیز اندام (سینه و…) می شوند و این ترکیبات حتی برای پر کردن فرورفتگی های ضایعاتی چون سالک و… و نیز تغییرات محدود در حالت بینی کاربرد دارند.

ترکیبات پرکننده به دو نوع موقت و دائم تقسیم می شوند.البته نوع ژل دائم(پلی اکریل آمید) خود دارای انواع مختلفی می باشد و مطالعات و تحقیقات متعدد بر روی برخی انواع آن در اروپا طی سی سال گذشته نشان داده که نه تنها هیچ گونه حساسیت، سرطان زایی، مسمومیت و… با آن وجود ندارد، بلکه غیرقابل جذب و تجزیه بودن، تطابق کامل با بافت پیوندی بدن و یکنواختی کامل آن نیز به اثبات رسیده است.

ژل ها ترکیباتی هستند که چروک های عمیق و گودی ها را پر کرده و از آن ها برای برجسته کردن گونه و لب استفاده می شود. اثرشان بین 6 ماه تا 6 سال می باشد.

ژل های موقت بین 6 تا 18 ماه و ژل های دائم حداقل تا 6 سال ماندگاری دارند. ژل های موقت مثل کلاژن ها و هیالورونیک اسیدها بوده و اسامی مختلفی مانند ژوودرم، روفیلان، رستیلن، ماتریدکس و… دارند.

ژل های دائم در اصل همیشگی بوده، اما چون بعد از گذشت 5 تا 6 سال کوچک تر شده و بافت های بدن نیز تحلیل می روند، ماندگاری آن ها را باید بین 5 تا 10 سال در نظر گرفت. امروزه ژل های دائم به طور عمده شامل پلی اکریل آمید و پلی متیل متاکریلات می باشند.

تفاوت بین ژل های پاژ و اکرامید

ایجاد عوارضی همچون حساسیت نسبت به نوع آکرامید خیلی کم تر می باشد و با توجه به اینکه فرمول هر دو ژل دارای ماندگاری یکسانی می باشد، تفاوت عمده در میزان درجه خلوص و مواد افزودنی به ژل پاژ و بسته بندی و تکنولوژی تولید آنهاست و ژل پاژ برای جاهای ظریف مانند لب و خط خنده مناسب نمی باشد.

عوارض تزریق بوتاکس

عوارض بوتاکس به طور معمول، جز ضعف عضلات ناحیه اطراف محل تزریق، جدی نمی باشد. البته در صورتی که تزریق توسط پزشک با تجربه انجام شود، هیچ گونه عارضه ای نخواهد داشت، ولی بیمارانی که بیماری های عصبی و عضلانی دارندو در فاز حاد هستند و یا زنان باردارو شیرده نبایستی از آمپول بوتاکس استفاده کنند،مضاف بر این که دیده شده تزریق بوتاکس باعث فروکش کردن سردردهای میگرنی در بسیاری از افراد می شود، اما گاهی ممکن است سردرد به صورت موقت برای مدت چند روز اتفاق افتد و یا علایمی دال بر حساسیت  ایجاد شود که آن هم موقتی و گذراست.

تزریق ژل

در مورد ژل های موقت، از آنجایی که خیلی از این ژل ها نوعی پروتئین بوده و بدن آن ها را به عنوان مواد بیگانه شناسایی نمی کند، معمولاً عوارضی نیز مشاهده نمی شود. حتی در موارد نادر اگر عوارضی ایجاد شود، چون به تدریج بدن این مواد را جذب و تجزیه می کند، هیچ گونه عارضه ماندگاری باقی نخواهد گذاشت.

اما در مورد ژل های دائم، گاهی عوارضی همچون حساسیت و حتی عفونت و گاهی جابه جایی ژل مشاهده می شود که برای پرهیز از آن، اولا در مورد افرادی که سابقه بیماری های خود ایمنی همچون آلرژی و آسم دارند بایستی آزمایش انجام شود و در بیماری های خود ایمنی شدید مانند لوپوس ، روماتیسم و سندرم نفروتیک و نیز بیماری های سیستمیک ماننددیابت، بهتر است به طور کلی تزریق انجام نشود.

ثانیا” برای جاهای ظریف تر بهتر است فقط از انواع مرغوب استفاده شود.
ثالثا” حجم مقدار ماده تزریق شده زیاد نباشد.

انواع چروک صورت

چروک‌های صورت دو نوع‌اند:

1- نوع دینامیک که بر اثر حرکت مکرر عضلات.صورت در طی سال‌ها ایجاد می‌شوند.

2- نوع استاتیک که در اثر کاهش کشسانی پوست به علل متفاوتی ازجمله جاذبه زمین به وجود  می‌آیند.

سال‌ها تنها راه درمان چروک‌های استاتیک لیفتینگ (lifting) صورت و ابرو بود که البته چروک‌های دینامیک را درمان نمی‌کرد.

بعضی از افراد لبخندی تحت عنوان(لبخند مونالیزا) دارند که گوشه‌های دهان در حالت طبیعی به طرف پایین لب فوقانی کشیده می‌شود. تزریق بوتاکس می تواند این حالت را از بین ببرد.

بوتاکس و زیبایی صورت

بوتاکس از طریق بلوک ایمپالس عصبی عمل می کند و باعث کاهش حرکت عضلات می شود. با کاهش حرکت، سطح پوست به تدریج صاف می شود و خطوط متوسط تا شدید شروع به ناپدید شدن می نمایند.

پروسه تزریق بوتاکس پروسه چندان پیچیده ای نیست ، در گام بعدی می بایست به ماهیچه های ایجاد چین و چروک و یا اخم ها بوتاکس تزریق گردد . درمان خیلی سریع صورت می پذیرد اما در مقایسه با استفاده از ژل بوتاکس که فقط می بایست برای صورت استفاده شود هنوز درد ناشی از تزریق بوتاکس را تحت پوشش قرار نمی دهد . در پروسه تزریق بوتاکس به منظور سر کردن درد نیازی به بیهوشی نیست مگر اینکه خود بیمار درخواست کند . پس از تزریق بوتاکس پروسه انسداد فرستنده های عصبی بین 2 تا 10 روز طول می کشد . اما با استفاده از بولوتونیوم بوتاکس نوع A این مشکل بی حسی بوجود نخواهد آمد .

یک هفته قبل از درمان بوتاکس استفاده از هر گونه مشروبات الکلی قدغن می باشد . بوتاکس معمولا برای رفع یا کاهش چروکها پیشنهاد می گردد از اثرات جانبی تزریق بوتاکس کبودی اندک می باشد پس از تزریق بوتاکس از مصرف آسپرین و داروهای مشابه خوداری نمایید چرا که به رفع کبودیتان کمکی نمی کند.

کاربرد بوتاکس در موارد غیر زیبایی

موقعیت های مختلفی وجود دارند که در آن از تزریق بوتاکس استفاده می شود و تزریق بوتاکس منحصر به زیباسازی نیست که از آن میان می توان به درمان اسپاسم ماهیچه صورت یا دیگر قسمتها ، پرش پلک ، اسپاسم ماهیچه های گردن ، انقباض و تیک گردن ، لوچی شدید چشم ها اشاره کرد .  

آیا بوتاکس مورد تایید FDA می باشد؟

بوتاکس تنها موردی از انواع آن است که توسط FDA تایید شده است. این درمان، درمانی است غیر جراحی با کمترین میزان تهاجم. همچنین معمولا نیازی به زمان ترمیم ندارد و میزان نارضایتی هم کم است.

شما چه نتایجی را می توانید انتظار داشته باشید؟

شما می توانید نتایج درمانی خود را در طی چند روز بینید. طی یک هفته وضعیت خطوط شما بهتر خواهد شد. نتایج قابل مشاهده برای مدت 4-6 ماه باقی خواهد ماند. نتایج خود شما می تواند متغییر باشد.

اگر شما از ادامه درمان منصرف شوید چه اتفاقی می افتد؟ اگر شما درمان را ادامه ندهید تمامی نواحی درمان شده به تدریج به وضعیت اولیه قبل از درمان برمی گردد.

آیا بوتاکس بی خطر است؟ آیا سمی نیست؟

بوتاکس یک پروتئین خالص طبیعی است که در دوز بسیار پایین تجویز می شود. تاثیر بوتاکس معمولا محدود به ناحیه تزریق شده می شود و به جاهای دیگر بدن سرایت نمی کند. بوتاکس توسط FDA تایید شده است و کاربرد کلینیکی بیست ساله آن بی خطر بودن آن را به اثبات رسانده است.

آیا شما بعد از تزریق بوتاکس طبیعی به نظر می رسید؟

اگر چه نتایج چشمگیر هستند، اما نمای ظاهری صورت شما به هم نمی خورد. عضلات شل می شوند به طوری که شما هنوز می توانید لبخند بزنید اما بدون چین و چروک. بعد از بوتاکس زمان زیادی برای بهبودی لازم ندارید و می توانید بلافاصله بعد از تزریق به سر کارتان برگردید یا برای خرید بیرون بروید.

اغلب افراد، تقریبا هر سه تا شش ماه به تزریق مجدد بوتاکس نیاز دارند. بوتاکس طی چند روز پخش می شود و باعث شلی و از کار افتادن عضلاتی می شود که باعث چروک شده بودند. بوتاکس چروک های دینامیکی را از بین می برد اما چین های عمیق و استاتیک ممکن است به درمان های جایگزین مثل تزریق ژل یا فیلرها نیاز داشته باشند.

پر کننده ها نتایج فوری دارند و بر اساس پرکننده مورد استفاده، ماندگاری پرکننده های مورد استفاده با هم فرق دارد که بسته به نوع ژل می باشدو همچنین نتایج از شخصی به شخص دیگر متفاوت می باشد.

استفاده از سیگار یا در معرض قرار گرفتن آفتاب بدون محافظت توسط ضد آفتابها تاثیر ماندگاری این درمانها را کاهش می دهد همانطور که چنین اعمالی در سایر موارد درمانهای زیبایی اثرات مضرمشابه برای پوست دارند. پزشک از بی حس کننده های موضعی یا سایر روش های بی حسی استفاده میکند و بنابر این طی تزریق دردی وجود ندارد و یا بسیار کم است. عوارض شامل مختصری تورم، قرمزی یا خون مردگی موقت و مور مور شدن بعد از درمان است.

بهتر است از محصولات مورد تایید FDA استفاده شود و از محصولات یا مواد با ماندگاری دائمی و یا بسیار طولانی به علت عوارض گرانولوم های جسم خارجی دوری نمود. تزریق ژل برای از بیـن بردن خط اخم، صــاف کردن چین های عمیق دو طرف دهان، برجسته کردن گونه و حجم دادن به لب است و در حال حاضر بهـترین روش در سراسر دنیا تزریق ژل های هیالورونیک است . ماندگاری این ژل ها معمـولاً 6 تا 9 ماه بـوده و سپـس جذب می شوند .این ژل ها نیـازی به تست حساسیت ندارند و آلرژی ایجاد نمی کننـد. و در زیر پوست حرکت و ریزش ندارند .

تزریق چربی (لیپوترانسفر) روشی است که در آن سلولهای چربی نواحـی پهلو و شکم بیمار را به میزان لازم (حدوداً 20 الی 50 سی سی ) خارج کرده و پس از جدا سازی سلولهای زنده چربی، آنها را بعنوان یک فیلر بیـولوژیک، به منظور حجم دادن به ناحیه ای از بـدن یا صـورت، پر کـردن نقـص پوسـتی و اغلب با هدف جوان سازی صورت ، در نواحی مورد نظر تزریق می کنند . سلولهای چربی را می توان با  PRP مخلوط و سپس در محل هـای مورد نظـر تزریق نمود . با این عمل ماندگاری نتایج درمان افزایش یافته و نتـایج حاصله زیباتر و ماندگارتر می شود .

درمان زیبایی به همراه PRP:

درمان زیبایی به همراه  PRP – PRP نیز یکی از پر مخاطب ترین خدمات پزشکی در زمینه زیبایی می باشد که یک فراورده خونی به معنای پلاسمای غنی از پلاکت می باشد که طی یک فرایند جدا سازی از خون تازه و لخته نشده خود شخص به دست می آید.. پلاکتها نقش برجسته ای درفعال سازی فرایند ها وتولید فاکتور های رشد وپروتئین های خاص دارند  که نتایج چشمگیری ر را به دنبال دارد مثل کاهش چین و چروک های صورت ، کاهش پف و تیرگی زیر چشم و کاهش ریزش مو و تفویت موهای نازک و شکننده و ….

منبع: بیتوته

 

 

 

جراحی زیبایی بینی

 

جراحی زیبایی بینی یا راینوپلاستی امروزه یکی از رایج ترین عمل های جراحی پلاستیک و زیبایی می باشد و ظاهر بینی را از راه های مختلف مثل تغییر سایز، شکل، زاویه تغییر میدهد و مشکلات بینی از جمله انسداد مسیر تنفسی یا انحراف تیغه بینی را نیز اصلاح می کند. سن مناسب برای انجام این عمل پس از تکمیل رشد صورت و بلوغ روانی بیمار لذا بعد از 18 سالگی است.

این عمل به دو روش باز و بسته انجام می شود که به شکل و نوع بینی فرد و ترجیح جراح بستگی دارد. روش بسته سابقه انجام بیشتری دارد و از سالهای دور که جراحی بینیمتداول شد روش  تمامیجراحان بود. ولی از حدود ۵۰ سال پیش که به تدریج روش جراحی باز معرفیشد گروهی از جراحان به این روش متمایل شدند. انتخاب این روشها به سلیقه و تجربه جراح بستگی دارد.

در روش بسته تمام مراحل جراحی از داخل سوراخهای بینی انجام می شود و تمام برشها در داخل بینیاست و معمولا جراح با یک دست پوست را بالا نگه داشته و با دست دیگر جراحی می کند .در روش باز، که برخی آن را راینوپلاستی نوین می نامند برش کوچکی به شکل w یا پله ای در ناحیه کولاملا ( ستون بین دو سوراخ بینی، دیواره بین دو سوراخ بینی) داده می شود تا جای آن باقی نماند؛ البته نباید برش هاییرا که در کنار پره ها برای کوچک کردن سوراخ های بینیانجام می شود با روش باز اشتباه گرفت، چون برای اصلاح سوراخهای بینی در هر دو روش این برش ها داده میشود.

پس از آن پوست روی بینی کاملا بالا زده شده و دسترسی کامل و دو دستی و دید دو چشمی به تمام اجزای بینی حاصل می گردد. معمولا کمک جراح پوست را بالا نگه داشته و جراح با هر دو دست خود کار می کند و لذا توانایی وی در انجام مانورهای خاص روی بینی بیشتر خواهد بود. این روش خصوصا در جراحی های مشکل با مسائل پیچیده همچون بینیهای پیچ خورده و یا با عدم تقارن شدید یا بیماران با ناهنجاری های مادر زادی مثل لب شکری و باز سازی بینی های آسیب دیده استفاده می شود.

پس از اتمام جراحی پوست به محل اصلی خود برگردانده شده و با کمک اسپلینت(Splint)  ساختمان بینی محافظت می گردد. عمل جراحی در کلینیک یا بیمارستان با بیهوشی عمومی یا موضعی همراه با آرامبخش قابل انجام می باشد. معایب روش باز یکیبرش پوستیدر ناحیه کالوملاست. البته در دست جراحان باتجربه پس از مدتیمحل این برش به سختی دیده میشود. اشکال دیگر آن تورم بیشتر است که گاهی بخصوص در بینی های گوشتی تا یک سال هم باقیمیماند. فرد باید قبل از جراحی بداند احتمال نیاز به جراحی مجدد(رتوش) وجود دارد. مدت زمان بستری در بیمارستان حداقل 6 ساعت می باشد.

 

مزایای روش جراحی بسته بینی

 

۱-  برش پوستیدر ناحیه کلوملا یعنی دیواره بین دو سوراخ بینی را ندارد.
۲-  زمان عمل کوتاه تر است.
۳-  تورم بعد از عمل کمتر است.

 

مزایای روش باز جراحی بینی

 

۱-  دید بهتر جراح عمل بینی
۲-  دسترسی بهتر جراح برای انجام عمل در بینیهای مشکل
۳-  سهولت در گذاشتن گرفت های غضروفی و استخوانی یا پروتز ها

 

مراقبت های قبل از عمل

 

– از 2 تا 4 هفته قبل از جراحی بینی بهتر است مصرف سیگار قطع شود.
– از 10 روز قبل از عمل باید مصرف آسپیرین و سایر داروهای ضد انعقادی و رقیق کننده خون قطع شود.

 

مراقبت های بعد از عمل

 

– زمان خارج کردن تامپون داخل بینی (اگر گذاشته شده باشد) 24-48 ساعت پس از مرخص شدن می باشد.
– زمان برداشتن آتل روی بینی 1 هفته تا 10 روز و زمان خروج اسپیلینت داخل بینی 3 هفته می باشد.
– زمان کشیدن بخیه ها یک هفته بعد از عمل است.
– به مدت 48 ساعت پس از عمل توصیه به استفاده از کمپرس سرد می شود.
– به مدت یک هفته از دو بالشت زیر سر استفاده شود.
– بمدت 2 هفته از مصرف غذاهای سفت که نیاز به جویدن طولانی دارند پرهیز کنید.
– از مسواک نرم استفاده کنید و از دستکاری لب بالا پرهیز کنید.
– حداقل 10 روز تا 2 هفته از مکالمات تلفنی طولانی و سایر فعالیت های اجتماعی بپرهیزید.
– بعد از مرخص شدن صورت خود را می توانید بشویید.
– لباس دکمه دار بپوشید تا موقع تعویض به بینی ضربه وارد نشود.
– سر را می توانید با کمک فردی دیگری بدون خیس شدن پانسمان و گچ بینی بشویید.
– برای 2 هفته از خندیدن زیاد، جویدن و حرکات عضلانی شدید صورت پرهیز کنید.
– از نشستن مقابل بخاری و وسایل گرمازا خودداری کنید چون باعث ورم می شود.
– از تابش نور مستقیم آفتاب به صورت به مدت 2 تا 3 ماه دوری کنید.
– شنا تا حداقل 2 ماه توصیه نمی شود.
– بعد از برداشتن گچ بینی اطراف چشم و لب مجددا ورم می کند یا ممکن است غیر قرینه به نظر بیاید که نباید نگران شد و در بعضی بیماران بخصوص آنها که پوست چرب و ضخیم دارند (بینی گوشتی) ممکن است حتی تا 6 ماه هم طول بکشد.
– توجه داشته باشید بین 12 تا 18 ماه طول می کشد تا بینی شکل نهایی خود را بدست آورد. بینی های با پوست نازک کمتر و بینی های با پوست ضخیم بیشتر طول می کشد.
– تا چند ماه بعد از عمل جراحی نوک بینی مختصری افت می کند.
– زمان استفاده از چسب بینی از یک تا دو ماه متغیر می باشد.
– از عینک به مدت 4 ماه استفاده نکنید و یا در صورت ضرورت از لنز یا عینک هایی که به پیشانی فیکس می شوند استفاده نمایید.
– از لنز چشمی تا حداقل 3 روز بعد از عمل استفاده ننمایید.
– در صورت بروز هر اتفاقی از قبیل خونریزی، ضربه، تصادف یا هر مسئله اضطراری دیگر سریعا با پزشک خود تماس بگیرید.

 

 

برش پوستی در ناحیه کلوملا یعنی دیواره بین دو سوراخ بینی را ندارد همچنین زمان عمل کوتاه تر بوده و تورم بعد از عمل کمتر میباشد.

از دمیدن هوا در بینی خودداری کنید. هر گونه مسافرت هوایی با هواپیما را به بعد از زمان بهبودی کامل به تاخیر بیندازید. فشار ناشی از اختلاف فشار هوا، سبب بدتر شدن علایم ناشی از عمل می شود (باروتروما). از بلند کردن اجسام سنگین خودداری کنید، زیرا فشار ناشی از آن ممکن است به گوش فشار بیاورد.

با استراحت و درمان دارویی مناسب معمولاً سینوزیت حاد بهبود می یابد. درمان شامل استراحت، مصرف مایعات فراوان، آنتی بیوتیک و اسپری های کورتیکواستروئیدی به همراه داروهای موکولیتیک (رقیق کننده ترشحات) و شستشو با سرم می باشد. مدت درمان حد اقل ده روز است .

زمان خارج کردن تامپون داخل بینی (اگر گذاشته شده باشد) 24-48 ساعت پس از مرخص شدن می باشد. زمان برداشتن آتل روی بینی 1 هفته تا 10 روز و زمان خروج اسپیلینت داخل بینی 3 هفته می باشد. زمان کشیدن بخیه ها یک هفته بعد از عمل است. به مدت 48 ساعت پس از عمل توصیه به استفاده از کمپرس سرد می شود. به مدت یک هفته از دو بالشت زیر سر استفاده شود.

Tympanoplasty

پرده گوش یا پرده تیمپان در انتهای کانال گوش قرار دارد و گوش میانی را از گوش خارجی جدا می کند. پرده گوش به دلایل متعددی ممکن است آسیب ببیند وسوراخ شود. با عمل جراحی تیمپانوپلاستی(Tympanoplasty) ، پزشک پرده گوش یا استخوانچه های کوچک گوش میانی آسیب دیده را ترمیم می نماید.

اگر پرده گوش فرد آسیب ببیند یا سوراخ باشد، احتمال بروز عفونت در آن زیاد است. به دنبال حمام کردن یا شنا آب ممکن است از سوراخ پرده گوش عبور کرده و موجب بروز عفونت گوش گردد. علایم این عفونت گوش درد و خروج مداوم ترشحات چرکی است که معمولا بدبو نیز میباشد.

عفونت های گوش بخصوص اگر طول کشیده یا مکرر باشند سبب کاهش پیشرونده شنوایی نیز می گردند که گاهی غیرقابل درمان و بهبودی است. علاوه بر کاهش شنوایی، سرگیجه، وزوز گوش، فلج صورت، مننژیت و آبسه های مغزی از دیگر عوارض احتمالی و خطرات عفونتهای گوش می باشد.

هدف اصلی از جراحی گوش از بین بردن عفونت و ترمیم سوراخ پرده گوش می باشد. با این کار گوش شما از آسیب بیشتر محافظت میشود و جلوی ایجاد عوارض (فلج صورت، مننژیت و آبسه های مغزی) گرفته می شود و مقدار شنوایی باقیمانده فرد حفظ می شود. هدف دیگر بهبود شنوایی بیمار است.

گاهی بعد از عمل شنوایی فرد بهتر می شود. گاهی شنوایی بعد از عمل تغییری نمی کند و در موارد معدودی شنوایی به دنبال عمل حتی بدتر خواهد شد. معمولا این مورد در بیمارانی که مدتها عفونت گوش داشته اند و استخوانچه های گوششان در اثر عفونت مزمن خوردگی پیدا کرده یا از بین رفته است ممکن است اتفاق بیفتد.

روش های انجام تمپانوپلاستی یا عمل ترمیم پرده گوش

برای انجام این عمل، بیمار را در اتاق عمل تحت بیحسی موضعی و یا بیهوشی کامل (بسته به تشخیص پزشک معالج و یا شرایط بیمار) قرار می دهند. پزشک معالج برای دسترسی به پارگی پرده گوش، برشی را در داخل کانال گوش ایجاد می کند. اگر جراح نتواند به این روش به سوراخ ایجاد شده در پرده گوش دسترسی پیدا کند، برش کوچکی در پشت گوش فرد ایجاد می کند و بافت مشخصی را از آن برمی دارد و بر روی پارگی پرده، پیوند می زند.  و برای ترمیم برش پوستی ناحیه برش بخیه میشود.

ملاحظات بعد از عمل تمپانوپلاستی

بعد از انجام عمل تمپانوپلاستی، فرد ممکن است برای مدت چند روز ترشحات خونابه ای از گوش جراحی شده داشته باشد و خونریزی خفیفی را از مجرای گوش خود تجربه کند. این موارد طبیعی است و جای نگرانی ندارد. علاوه بر آن ممکن است احساس درد در ناحیه گوش و مجرای گوش داشته باشد که معمولا این علایم طی مدت چند روز از بین میروند.

هشدارهای مهم بعد از عمل تمپانوپلاستی

–  فردی که تحت عمل تمپانوپلاستی قرار گرفته است، باید تا چند هفته مراقبت های لازم بعد از عمل جراحی را در نظر بگیرد و در تاریخ های مشخص شده توسط پزشک معالج به پزشک خود مراجعه کند.
–  در صورت اجازه دادن پزشک معالج به حمام برود و برای حمام رفتن نکات ضروری و لازم را از پزشک سوال و رعایت کند.
–  سعی کنید حتما ناحیه عمل شده را تمیز نگه دارید.
–  از ورزش هایی مانند شنا که با آب در تماس هستید، باید خودداری کنید.

– به یاد داشته باشید که کم شنوایی ناشی از آسیب به پرده گوش، حدود 2 تا 3 ماه پس از عمل جراحی تمپانوپلاستی برطرف می شود. پس در طول این مدت، نگران شنوایی خود نباشید.

عوارض احتمالی عمل تمپانوپلاستی

مانند هر عمل جراحی دیگر عمل تمپانوپلاستی، یک سری عوارض احتمالی به همراه دارد. در ابتدا باید تمام عوارض احتمالی آن را از پزشک متخصص خود سوال کنید.
عوارض احتمالی آن عبارتند از:

–  ممکن است سوراخ پرده گوش دوباره برگردد. یکی از عوارض این عمل، پیوند نخوردن بافت است و ممکن است پرده گوش التیام نیابد.
–  بروز عفونت
–  آسیب های عصبی

–  کم شنوایی یا از دست دادن شنوایی
–  وزوز گوش: وزوز گوش به دلیل پارگی پرده گوش می باشد
–  سوراخ شدن پرده گوش
–  تنگ شدگی کانال گوش
–  آسیب گوش میانی
–  ایجاد چسبندگی در گوش میانی
–  فیستول پری لنف
–  آسیب عصب صورت
–  عفونت گوش میانی

–  بروز کلستاتوم

نتایج مورد انتظار

در بیش از 90 درصد موارد، این عمل با موفقیت انجام می گیرد و علایمی مانند عفونت و درد تسکین پیدا می کنند و شنوایی فرد بر می گردد. ولی احتمال کم شنوایی جزئی در آن وجود دارد.

نحوه تشخیص پزشک برای لزوم انجام عمل تمپاتوپلاستی

پزشک متخصص با معاینه و تجویز یک سری تست ها به این نتیجه می رسد که این عمل باید در فرد انجام گیرد یا نه.
تست هایی مانند تست شنوایی که توسط شنوایی شناسان انجام می گیرد.
بررسی های لازم برای وجود و یا عدم وجود سوراخ در پرده گوش توسط پزشک متخصص گوش و حلق و بینی انجام می گیرد.
اگر فرد هر گونه سابقه ای از سرگیجه دارد ثبت می شود.
آزمایش خون و ادرار نیز برای تعیین سلامت نسبی فرد جهت بیهوشی کامل یا بی حسی موضعی در طی عمل جراحی انجام می گیرد.

نکاتی که بعد از عمل جراحی تمپانوپلاستی باید در نظر داشت

 – از دمیدن هوا در بینی خودداری کنید.
– هر گونه مسافرت هوایی با هواپیما را به بعد از زمان بهبودی کامل به تاخیر بیندازید. فشار ناشی از اختلاف فشار هوا، سبب بدتر شدن علایم ناشی از عمل می شود (باروتروما).
– از بلند کردن اجسام سنگین خودداری کنید، زیرا فشار ناشی از آن ممکن است به گوش فشار بیاورد.

آندوسکوپی سینوس

سینوزیت حاد

التهاب مخاط بینی و سینوس ها رینوسینوزیت نامیده میشود. اصولا وقتی سرماخوردگی معمولی بیشتر از یک هفته طول بکشد تشخیص سینوزیت حاد مطرح می شود. زمان بروز علائم در سینوزیت حاد کمتر از یک ماه طول می کشد. علائم اصلی سینوزیت حاد عبارتند از ترشح چرکی از بینی، گرفتگی بینی، ترشح چرکی از پشت حلق، درد و احساس فشار در صورت و گاهی تب، سرفه، سردرد، بوی بد دهان و حتی درد دندان. درد و سایر علایم عفونت سینوس  بستگی به اینکه کدام سینوس دچار عفونت شده باشد دارد. در سینوزیت اتموئید درد معمولا در پشت چشمها احساس می شود.

گرفتگی بینی و ترشح پشت حلق به همراه درد در قسمت داخلی چشم و بینی علامت دیگری می باشد. سردرد و فشار ناشی از سینوزیت با سرفه و خم کردن سر به جلو بد تر می شود. در سینوزیت ماگزیلاری درد معمولا در پشت گونه و بر روی دندانهای فوقانی لمس می شود ولی ممکن است به سمت چشمها نیز امتداد داشته باشد. بقیه علائم مشابه سینوزیت اتموئیدی است ولی تب شایعتر است . در سینوزیت فرونتال محل درد در پشت پیشانی است و سایر علائم مانند بقیه سینوزیتها است . در سینوزیت اسفنوئید درد در پشت و بالای سر قابل حس است که به پیشانی و چشمها گسترش می یابد. از عوارض آن به اختلال بینایی و دوبینی می توان اشاره  کرد. در زمان بروز علائم فوق با مراجعه به پزشک با یک شرح حال مثبت و معاینه داخل بینی می توان به تشخیص دقیق رسید.

درمان

با استراحت و درمان دارویی مناسب معمولاً سینوزیت حاد بهبود می یابد. درمان شامل استراحت، مصرف مایعات فراوان، آنتی بیوتیک و اسپری های کورتیکواستروئیدی به همراه داروهای موکولیتیک (رقیق کننده ترشحات) و شستشو با سرم می باشد. مدت درمان حد اقل ده روز است .

سینوزیت مزمن

در صورتی که علائم سینوزیت حاد بیشتر از سه ماه طول بکشـد و از بین نرود تشخیص سـینوزیت مــزمن مطــرح می شود. مهمترین علائم سینوزیت مزمن گرفتگی بینی و ترشحات چرکی بینی و ترشح پشت حلقی است. برخی عوامل زمینه ای از قبیل آلرژی فصلی، پولیپ بینی، سیگار و همینطور اختلالات آناتومیک فرد را بیشتر برای بروز سینوزیت مزمن مستعد می کند. اصولاً هر ضایعه ای که با تخلیه طبیعی ترشحات سینوس ها  در داخل بینی تداخل ایجاد نماید منجر به تجمع ترشحات و ضخیم شدن مخاط سـینوس ها می شود و مژک های مخاطی که کارشان تمیز کردن مخاط تنفسـی است، از کار می افتند و چرخه معیوبی ایجاد می شود و علائم سینوزیت مزمن بروز می کند.

فرد معمولاً بعلت احساس گرفتگی و احساس سنگینی و فشار و درد در صورت یا پیشانی یا ترشحات مزمن پشت حلقی مراجعه می کند که به مدت حداقل سه ماه ادامه داشته است. در سینوزیت اتموئید ترشح مزمن بینی، احساس گرفتگی و سردرد وجود دارد که در صبحها بدتر می شود. همچنین گلو درد مزمن هم وجود دارد .در سینوزیت ماگزیلاری معمولا درد در گونه و پایین چشم می باشد. درد آن با سرما خوردگی بدتر می شود .در سینوزیت فرونتال سر درد خفیف در پشت پیشانی احساس می شود. در سینوزیت اسفنوئید سر درد خفیف در پشت سر معمولا تنها علامت بیمار است. با استفاده از معاینه داخل بینی به کمک اندوسکوپ یا سی تی اسکن سینوس ها میتوان به تشخیص قطعی سینوزیت مزمن رسید.

درمان

ابتدا باید عوامل مستعد کننده سینوزیت برطرف شود. مثلا سیگار قطع شود، علائم آلرژی کنترل شود، ریفلاکس گاستروازوفاژیال درمان شود. درمان آنتی بیوتیکی مناسب به مدت حداقل سه هفته تجویز شود. در صورت عدم پاسخ به درمانهای فوق جراحی آندوسکوپیک عملکردی سینوس (FESS) انجام می شود. امروزه جراحی اولیه برای رینوسینوزیت مزمن تقریبا منحصرا به روش آندوسکوپیک انجام می شود. در سال های اخیر FESS تحول عظیمی در درمان سینوزیت مزمن ایجاد کرده است. شیوع بالای سینوزیت مزمن و سایر بیماریهای بینی و سینوس، افزایش آگاهی نسبت به فیزیوپاتولوژی سینوزیت و نیز پیشرفت های اخیر در وسایل اندوسکوپی، FESS را به یکی از اعمال جراحی رایج تبدیل کرده است.

در این عمل فقط بافت بیمار و سایر نواحی آناتومیکی که مشکل دارند به صورت بسیار دقیق و ظریف خارج می شوند و راه تهویه سینوس ها باز می شود. از این روش جراحی در مواردی نظیر پولیپ بینی، تومورهای خوش خیم و بد خیم بینی و سینوس، سردردهای رینولوژیک، نشت مایع مغزی نخاعی، اشـکریزش مزمن و ضایعات و تومورهای قسمت قـدامی و میانی قاعـده جمجمه نیز می توان استفاده کرد. در این موارد با استفاده از وسایل و ابزار های پیشرفته و با داشتن تبحر و تجربه کافی، جراح تومورهای قسمت قدامی و میانی قاعده جمجمه را که قبلاً جهت درمان نیاز به برش جراحی و اسکار وسیع ناحیه صورت داشت خارج می کند.

عوارض

همانند هر عمل جراحی دیگری برای این عمل هم یک سری عوارض وجود دارد. اگزچه این عوارض معمولا خفیف و گذرا هستند، ولی اختلال در بینایی و نشت مایع مغزی نخاعی از عوارض جدی و نادر این جراحی است که در صورت عدم تجربه و مهارت کافی جراح ممکن است اتفاق بیفتد. بعد از عمل مدت ها طول می کشد تا مخاط بینی و سینوس به وضعیت طبیعی برگردد و ممکن است تا آن زمان بهبودی کلینیکی کامل ایجاد نشود. بیمار لازم است بعد از عمل، هر هفته تحت معاینه اندوسکوپیک و پاکسازی و ساکشن ترشحات قرار گیرد تا زمانی که فعالیت مژک ها به وضعیت طبیعی خودشان برگردند. ویزیت های بعد از جراحی تقریباً به اندازه خود جراحی اهمیت دارد و لازم است بیمار به مدت لازم تحت نظر پزشک معالج خود باشد.